दहा वर्षांपूर्वी, अनुराग कश्यपच्या ‘गँग्स ऑफ वासेपूर’ला भारतीय चित्रपटसृष्टीतील सर्वात हिंसक चित्रपट म्हणून संबोधले गेले होते. पण, आत दिग्दर्शक संदीप रेड्डी वांगा याच्या ‘अ‍ॅनिमल‘ने हिंस्त्र आणि रक्तपाताच्या बाबतीत ‘गँग्स ऑफ वासेपूर’ला मागे टाकले आहे. ‘कबीर सिंग’ फेम संदीप रेड्डी वांगा याने सिनेमाच्या ट्रेलर लॉन्चच्या वेळीच सांगितले होते की, ‘हा आतापर्यंतचा सर्वात हिंसक चित्रपट असेल. हिंसेव्यतिरिक्त, चित्रपटात इतर अनेक घटक आहेत आणि ते म्हणजे रणबीर कपूरचा अविद्युतीय अभिनय, जो चित्रपटाच्या शीर्षकानुसार प्रत्येक प्रकारे ‘अ‍ॅनिमल इन्स्टिंक्ट’ला मूर्त रूप देतो.’ वडिलांप्रति असलेल्या प्रेमापोटी सुसंस्कृत समाजाचे सर्व नियम-कायदे झुगारून अ‍ॅनिमल बनणारे असे पात्र सिनेमात उभे करण्यात आले आहे. हा चित्रपट कमकुवत मनाच्या लोकांना आवडणार नाही हेही दिग्दर्शकाने अगोदरच सांगितले होते. (Animal Movie Review)
सुमारे साडेतीन तासांच्या या चित्रपटाची कथा वयस्कर रणबीर कपूरपासून सुरू होते.. जिथून कथा पुढे फ्लॅशबॅकमध्ये जाते. शालेय शिक्षण घेणारा विजय त्याचे अब्जाधीश उद्योगपती वडील बलबीर सिंग (अनिल कपूर) ला तो वेडेपणाने प्रेम करतो. आपल्या वडिलांना वाढदिवसाच्या शुभेच्छा देण्यासाठी तो शिक्षकांकडून मार तर होतेच, शिवाय तो शाळेतून पळून घरी येतो. पण रात्रंदिवस आपल्या व्यवसायात व्यस्त असलेला बलबीर आपल्या मुलाला विजयला पाहिजे असलेले प्रेम आणि वेळ देऊ शकत नाही.
आपल्या वडिलांकडून अपेक्षित दखल मिळत नसल्याने सायको विजय (रणबीर कपूर) चे आता एकच ध्येय असते – कसे तरी वडिलांचे लक्ष वेधून घेणे आणि त्यांना प्रभावित करणे. पण त्याची हिंसक प्रवृत्ती आणि कृती त्याला वडिलांपासून अधिक दूर करते. एके दिवशी, शाळेत जाणारा विजय, त्याच्या कॉलेजला जाणार्‍या बहिणीसह, रॅगर्सना धडा शिकवण्यासाठी मशीनगनमधून गोळीबार करतो. मग बलबीर सिंग त्याला शिस्त लावण्यासाठी वसतिगृहात पाठवतो. विजयला कळते की त्याच्या अनुपस्थितीत त्याच्या मेव्हण्याने त्याच्या वडिलांच्या व्यवसायाचे साम्राज्य ताब्यात घेतले आहे. तो आपल्या मेव्हण्याशीही गैरवर्तन करतो आणि त्यावेळी बलबीर सिंगला समजते की वसतिगृहातून आल्यानंतरही विजयमध्ये कोणताही बदल झालेला नाही.
येथे विजय, जो स्वतःला अल्फा नर (समूहातील सर्वात शक्तिशाली पुरुष) म्हणवतो, तो गीतांजली (रश्मिका मंदान्ना) च्या पहिल्या नजरेत प्रेमात पडतो. मग तो गीतांजलीचा होत असलेला साखरपुडा तोडतो आणि थेट तिच्यासमोर लग्नाचा प्रस्ताव ठेवतो. तो गीतांजलीला त्याच्या वडिलांना आणि कुटुंबियांना भेटायला आणतो, पण पुन्हा एकदा विजयला त्याच्या वडिलांच्या उदासीनतेचा आणि रागाचा सामना करावा लागतो. परिणामी, विजय घर सोडून गीतांजलीसोबत अमेरिकेला जातो. आठ वर्षे परदेशात घालवल्यानंतर, एके दिवशी तो घरी परततो, जेव्हा त्याला कळते की त्याच्या वडिलांवर जीवघेणा हल्ला झाला आहे. वडिलांचा वारसा जपण्याचा निर्धार असलेला विजय स्वतः दोन मुलांचा बाप असूनही वडिलांवर जीवघेणा हल्ला करणाऱ्यांच्या रक्ताचा तहानलेला आहे. पण बदला घेण्याची वृत्ती त्याला ‘अ‍ॅनिमल’ बदलते आणि त्याला एका रक्तरंजित खेळात सामील करून घेते.
विजय आपल्या वडिलांवर हल्ला करणाऱ्यांकडून बदला घेऊ शकेल का? तो सुसंस्कृत समाजाचा भाग बनू शकेल का? त्याच्या या रक्तरंजित खेळात त्याच्या पत्नीचे आणि कुटुंबाचे काय होणार? विजयच्या या हिंसक आणि धोकादायक वागण्याचे कारण काय? हे जाणून घेण्यासाठी तुम्हाला चित्रपट पाहावा लागेल. (Animal Movie Review In Marathi)
दिग्दर्शक संदीप रेड्डी वांगा याने आपल्या चित्रपटाचा केंद्रबिंदू भयंकर, भयानक आणि हिंसक भावनांना बनवले आहे. या तिन्ही अभिरुचीपेक्षा नायक त्याने अधिक भडक दाखवण्याचा प्रयत्न केला आहे. हे सार चित्रपटाच्या सुरुवातीपासूनच कथेचा वेग आणि गडद रंग पसरवतात. मात्र, जसजशी कथा पुढे सरकत जाते तसतसे तुम्ही तिच्या भावनिक थरापर्यंत पोहोचता. संदीपने रणबीरच्या व्यक्तिरेखेला दिलेली व्यक्तिविशेष आणि पैलू अनेकांच्या पचनी पडणार नाही. या व्यक्तिरेखेच्या अल्फा अर्थात मर्दानी आणि स्त्रीविरोधी विचारसरणी, त्याच्या नायिकेवरील वर्चस्वाची मक्तेदारी, त्याच्या सर्व काळ्या कारनाम्यांचे समर्थन यावरही लोक आक्षेप घेतील आणि नायक असूनही तो इतका ‘काळा’ कसा झाला आहे? याबाबत प्रश्न उभी करतील. हे पात्र कुतूहल जागृत करते, परंतु आपण त्याचा तिरस्कार करण्यास अक्षम राहतो.
चित्रपटाचा पूर्वार्ध उडत्या कथेप्रमाणे वेगाने पुढे सरकतो. हिंसक दृश्ये तुम्हाला त्रास देतात, परंतु काही काळानंतर तुम्ही त्या प्राणघातक जगाचा एक भाग बनता. कथेचा वेग उत्तरार्धात थोडासा कमी होतो. तृप्ती डिमरीच्या ट्रॅकने रणबीरच्या व्यक्तिरेखेचा चाप सोडला आहे. पण, नंतर प्री-क्लायमॅक्स आणि क्लायमॅक्स तुम्हाला बांधून ठेवतात. हिंसाचाराच्या बाबतीत हा चित्रपट ‘गॉडफादर’ आणि ‘किल बिल’ सारख्या चित्रपटांची आठवण करून देतो. वांगाने पिता-पुत्राच्या भावनांना कथेचा गाभा बनवला आहे, पण रक्तपाताने भरलेल्या या कथेत कायदा आणि सुव्यवस्थेचा अभाव प्रश्न निर्माण करतो. नायक मशिनगनच्या सहाय्याने सामूहिक हत्या घडवून आणत आहे, पण त्याला पकडायला कोणी पोलिस यंत्रणा पटकथेत दिसत नाही. दिग्दर्शक वांगा हा सिनेमाचा संपादक देखील आहे. तो चित्रपटाची लांबी कमी करून क्रिस्पर बनवू शकले असता; परंतु त्याने तसे केलेल नाही. अॅक्शन सीन्समध्ये अमित रॉयची सिनेमॅटोग्राफी दमदार आहे. हर्षवर्धन रामेश्वरच्या पार्श्वसंगीताचे कौतुक करावे लागेल, जे चित्रपटातील भयपट रंजन कायम राखते. संगीताबद्दल बोलायचे झाले तर ‘सतरंगा’, ‘पापा मेरी जान’, ‘सारी दुनिया जाऊ देंगे’ ही गाणी परिस्थितीनुसार पूरक झाली आहेत.
अभिनयाबद्दल बोलायचे झाले तर याला रणबीर कपूरच्या कारकिर्दीतील सर्वोत्कृष्ट परफॉर्मन्स म्हटले तर चुकीचे ठरणार नाही. रणबीरने या हिंसक आणि विकृत व्यक्तिरेखेला पूर्ण न्याय देण्याचा प्रयत्न केला आहे. त्याच्या आवेशात अनेकदा संजय दत्तची छवी दिसते. तो पडद्यावर कधी क्रूर दिसतो तर कधी रोमँटिक दृश्यांमध्ये तो तुम्हाला कामुक दिसतो; परंतु सर्वात प्रभावी दृश्य त्यांच्या वडील आणि मुलामधील आहेत. क्लायमॅक्समधला बाप-मुलाचा सीन तुमच्या भुवया उंचावतो. अनिल कपूर याने त्याच्या अनोख्या अभिनयाने तो प्रेक्षकांना थक्क करत आहे. कथानकात रश्मिका तिच्या आक्रमक वृत्तीने तिची उपस्थिती जाणवते. ती रणबीरला थप्पड मारण्याचा सीन असो किंवा रणबीरने तिला फसवल्यानंतरचा सीन असो, तिने तिची अभिनय प्रतिभा सिद्ध केली. मुका मारणारा म्हणून बॉबीही कमी धोकादायक दिसत नाही. त्याची व्यक्तिरेखा कथेचा टर्निंग पॉइंट ठरते, पण त्याला चित्रपटात फार कमी वेळ मिळतो.
अनिल कपूरने वडिलांची भूमिका थरारक केली आहे. त्याच्या सायको मुलाच्या कृतीतून त्याच्या चेहऱ्यावरील संभ्रम आणि असहायतेचे भाव त्याचा अनेक वर्षांचा अभिनय अनुभव सिद्ध करतात. खूप दिवसांनी शक्ती कपूरला एका सकारात्मक भूमिकेत पाहून बरे वाटते. सुरेश ओबेरॉय आणि प्रेम चोप्रा यांनी त्यांच्या भूमिका उत्तम केल्या आहेत. उपेंद्र लिमयेची व्यक्तिरेखा उत्कट दृश्यांमध्ये विनोद आणते. चारू शंकरने रणविजयच्या आईची भूमिका साकारली आहे, सिद्धार्थ कर्णिकने बलबीरच्या जावयाची भूमिका साकारली आहे, सौरभ सचदेवाने आबिद हक आणि सलोनी बत्रा आणि अंशुल चौहानने रणविजयच्या बहिणींच्या भूमिका साकारल्या असून त्यांनीही आपल्या भूमिकांना न्याय दिला आहे.
एकंदरच हा सिनेमा किंबहुना या ‘अ‍ॅनिमल पार्क’ची सफर करण्यासाठी तुम्ही जरुर जायला हवे.
सिनेमा : अ‍ॅनिमल (Animal)
निर्मिती : भूषण कुमार
दिग्दर्शक : संदीप रेड्डी वांगा
कलाकार : रणबीर कपूर, अनिल कपूर,बॉबी देओल, राश्मिका मंदाना
दर्जा : तीन स्टार
